Misschien vraag je je af: Waarom begint Kai met Laura? In dit geval is dat een goede timing, want hier wilde ik net antwoord op gaan geven. In deze categorie wil ik graag een transgender persoon in de schijnwerpers zetten, zoals de naam SpoTlight ook al aangeeft. Ik wil dit graag doen voor mensen die naar mijn mening meer gezien mogen worden. Dit gaat dan niet specifiek over hun transgender zijn, maar om wat ze doen en wie ze verder zijn. Ik heb Laura nog nooit ontmoet, en ik weet ook niet of dat ooit gaat gebeuren. Ik zou het wel heel tof vinden, laat ik dat even gezegd hebben. Mocht zij, of Against Me!, ooit bij mij in de buurt spelen, dan zal ik sowieso proberen kaarten te kopen. In de interviews die ik heb gezien, zie ik een grappige en vrolijke punkrocker, die het beste uit het leven wil halen. Ze heeft een gezonde dosis zelfspot en haar humor kan ik ook wel waarderen. Het mooie aan haar muziek vind ik de politieke betrokkenheid, wat trouwens sowieso wel kenmerkend is voor het genre punk. Het is een genre waarin gitaren, simpele akkoordenschema’s en een maatschappijkritische inhoud van de lyrics centraal staan. Het is tenslotte de muziek die reageert op de discocultuur van de jaren zeventig. Maar, even terug naar mijn eigenlijke verhaal, hoewel ik praten over muziek ook erg leuk vind. De teksten van Laura Jane bevatten vaak een kritische boodschap. Zo staat Donald Trump centraal in haar nummer Hanging Tree. De hele tekst is een gigantische f*ck you naar de voormalige president van de Verenigde Staten: Tweet, tweet, tweetting from a golden tower/Ain’t got no soul to sell and that’s your power. En, You can’t trust a man with hair like that/Too much deception, no self conscious. Laura draait er geeneens omheen, Trump is gewoon een asshole. Nou, dat is duidelijk, zou ik zeggen.  En dat is precies wat ik tof vind aan Laura. Niet eromheen draaien, gewoon zeggen wat je bedoelt. Het is zo recht door zee, dat ik het eigenlijk ook heel grappig vind.