Jij – Aan onze regenboogvlag en diegene die haar meenam

Jij

Jij wapperde zo heerlijk in de wind met je regenboogkleuren. Af en toe om de stok gedraaid en wat in de knoop, maar met wat hulp kon je je mooie zelf weer zijn.

Jij weet waarom we je hebben hangen, dag en nacht. Vol trots. Jij kent ons verhaal.

Arme jij, twee weken geleden werd je met stok en al meegenomen tegen je zin. Je hebt je nog kranig geweerd en een stuk van de stok achtergelaten in de houder. De kapotte stok vonden we een straat verderop terug, doordat een buurtbewoner ons erop attendeerde. Jij was echter weg.

Natuurlijk kwam er meteen een nieuwe jij. Verse nieuwe kleuren, nog niet blootgesteld aan zon, wind en regen, aan een hagelwitte nieuwe stok.

Jij wapperde net zo mooi als de eerste jij. Vol trots. Jij vertelt ons verhaal.

Precies twee weken nadat de eerste jij is meegenomen ben jij nu weg. Je mocht maar anderhalve week bij ons zijn. Weg was ook de gehele stok.

Jij, we missen je en we zien je graag weer snel terug.

Jij

Jij hing met een klap aan ons balkon. In het donker. Of was het geen klap, maar het breken van de vlaggenstok? Was het pakje met sigaretten ook van jou? Of was het stom toeval dat we deze vonden de volgende ochtend?

Waarom? Ken je ons verhaal?

Baldadigheid? We hopen het zo. Ach, we zijn ook jong geweest.

Jij, ben jij dezelfde jij als twee weken geleden? Ben je behendiger of heb je gewoon meer ervaring? Het lukte nu namelijk wel om de gehele stok met vlag uit de houder te halen. Ook met minder kabaal of sliepen we gewoon vaster?

Waarom? Vertel ons je verhaal.

Weer baldadigheid? Voor de tweede keer in twee weken? Heb je iets tegen ons? Hebben we je iets misdaan? Staat de vlag je tegen? Wil je juist zelf ook deze regenboogkleuren/vlaggenstok en heb je het geld er niet voor (over)? Wat is toch de reden van het ontvreemden van onze vlag?

Arme jij, ik wens je veel wijsheid voor de toekomst en hopelijk niet meer tot ziens.