Kai Middelkoop is de bedenker en oprichter van deze site. Hij is non-binair transgender en schrijft blogs gerelateerd tot gender. Je kan meer over hem lezen op de Over mij-pagina.
Ik voel mij soms zo’n blokje in een peuterspel, waar het kind het juiste blok in het juiste gat moet steken. Mocht er geen belletje gaan rinkelen, hier een link. Nu iedereen weet waar ik het over heb, kunnen we verder. De blokkendoos is de samenleving, ik ben een van die blokjes. Alleen is er geen enkel gat in de blokkendoos waarin mijn blokje past. Wat je ook doet, het blokje gaat niet passen in een van die gaten. Zo voel ik mij, als non-binair persoon, in de binaire samenleving. Tsja, wat doe je dan?
In het begin vond ik dit vervelend, het niet passen in een samenleving als non-binair persoon, omdat de samenleving niet voor mij gemaakt is. Dat vind ik op zich nog steeds. Soms ben ik boos, maar ik weet dat ik niets aan mijn genderidentiteit kan doen. Op zich wil ik dat ook niet, maar het zou mijn leven alleen soms zo veel makkelijker maken. Geen gezeik van mensen die vinden dat jouw genderidentiteit een groot bedenksel is. Of niet hoeven twijfelen tussen Heer of Mevrouw op een formulier. Uiteindelijk kies ik dan meestal heer, omdat ik meer naar man neig op het genderspectrum.
Laat ik het zo zeggen. Gender wordt vaak gezien als een lijn met twee uiteinden. Aan de ene kant man en aan de andere kant vrouw. Maar wat als je er tussenin zit? Niet helemaal man, maar ook niet helemaal vrouw? Daar is onze westerse samenleving niet voor gemaakt. Als je naar de wc gaat: man of vrouw. Als je gaat omkleden in een zwembad: man of vrouw. In een restaurant: meneer of mevrouw. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Voor mij betekent non-binair dat ik mij niet volledig man of volledig vrouw voel. Ik voel me ergens ertussenin. Voor mij voelt het label ’transgender’ het beste. Ik zeg dan ook niet vaak dat ik non-binair ben, omdat het niet helemaal goed voelt. Dat doet transgender wel. Ik kan dat zelf ook niet goed uitleggen, ik snap het zelf ook niet waarom ik mij zo voel of zelfs wat ik precies voel. Het is voor mij net zo’n groot raadsel als voor iedereen.
Wat ik wel weet, is dat ik mij meer man voel dan vrouw. Ik word dan ook graag aangesproken met hij en hem. Dit voelt voor mij het beste. Alleen gaan we er in onze samenleving vanuit dat als iemand met hij/hem wordt aangesproken, deze persoon zich ook helemaal man voelt. Daar horen dan ook woorden als ‘zoon’, ‘jongen’ of ‘gozer’ bij. Daar voel ik mij dan weer helemaal niet fijn bij, ook al niet bij het woord ‘man’. Hier zit net zo’n grote disconnectie als bij het woord ‘vrouw’. Daarom vind ik het belangrijk om te benoemen dat je genderidentiteit niet altijd overeen hoeft te komen met je genderexpressie. Dat iemand eruit ziet, in jouw ogen, als een man, dan betekent het niet dat deze persoon een man is. Ik zou daarom willen adviseren om te vragen naar iemands voornaamwoorden en om er niet zomaar vanuit te gaan.
Voor mij is mijn medische transitie een manier om mezelf te kunnen zien in de spiegel. Als ik nu in de spiegel kijk dan zie ik iemand anders terugkijken. Nu ik met testostoron begonnen ben, hoop ik steeds meer mezelf te zien. Ik wil graag een mannelijkere versie van mij zien. Eentje met een mannelijkere bouw en zonder borsten. Dit mogen dan dezelfde stappen zijn als sommige trans jongens nemen, maar dat betekent niet dat ik mijzelf als man wil zien. Ik wil mezelf zien en dat is mannelijker dan ik nu ben.
Het is soms zo moeilijk om non-binair transgender te zijn. Met alleen het transgender zijn krijg je er al een uitdaging bij, maar met het identificeren als non-binair wordt deze uitdaging een flink stuk groter. Constant word je ermee geconfronteerd dat de samenleving ingericht is op man en vrouw. Daaraan kunnen we, als mensen, wat doen. Daarom wil ik een aantal suggesties geven, zodat het leven een stukje makkelijker wordt voor mensen zoals ik.
- Gebruik zo min mogelijk taal die verbonden is aan gender. Lees hierover meer op mijn pagina ‘Genderinclusieve Taal’
- Ga niet uit van iemands gender. Vraag naar iemands aanspreekvorm en geef ook je eigen aan. Als we dit normaliseren, dat wordt onze samenleving een stuk genderinclusiever.
- Wc’s. Iedereen weet in wat voor een toilet ze zijn. Je hoeft mensen er niet op te wijzen dat ze in de damestoilet zijn, of juist in de herentoilet. Laat mensen gewoon naar de wc gaan, dat is uiteindelijk waarom we allemaal op die plek zijn.
Zoals ik al zei, is mijn leven niet altijd makkelijk. Elke dag zijn er dingen waar ik tegenaan loop, en dat bedoel ik niet letterlijk. Zelf probeer ik elke dag dingen aan te passen en mensen bij te leren. Maar dat dat kan ik niet alleen. Daarom hoop ik dat ook jij mij helpt om het leven voor mij, en velen anderen, een stukje makkelijker te maken. Mocht je vragen en/of opmerkingen hebben, dan kan dit zowel via het contactformulier als via sociale media.
Wat een uitdagingen ga jij aan, wat dapper! Ik hoop voor jou Kai dat jij de blokkendoos gaat vinden waar ál JOUW puzelstukjes naadloos in gaan passen!