Janneke is de moeder van bedenker en oprichter van deze site Kai Middelkoop. Als ouder van een transgender kind schrijft zij blogs over haar kind als transgender persoon.
Lieve Kai,
It’s a new dawn
It’s a new day
It’s a new life
For me
…
Michael Bublé – Feeling Good
Het is lang geleden dat ik iets geschreven heb op jouw site. Niet omdat er niets is gebeurd in de tussentijd, (helaas) juist integendeel, maar de tijd moet er rijp voor zijn.
Weet je wat de aanleiding was? Ik was je nieuwe blouse aan het strijken voor het galadiner van vanavond. De blouse die je samen met oma bent gaan shoppen in Nijmegen. Een uitje met de bus op de heetste dag van 2021 tot nu toe. Jullie kwamen terug met blije gezichten en een volle tas: een pak dat zit als gegoten, een schitterende riem en een geweldige blouse. Deze blouse is een ‘knipoog’ vertelde je meteen, zoals Nikkie de Jager dat deed met haar jurken tijdens het Eurovisie Songfestival. Het is heel subtiel. Degenen die er oog voor hebben zullen het begrijpen. Wat hebben jullie dat samen goed uitgekozen! Oma betaalde de rekening. Opa zal trots zijn, dat weet ik zeker. Hij is er op deze manier ook bij op de afsluiting van jouw middelbare schoolperiode. Ook heel subtiel.
Kai in pak voor diens galadiner Een close-up van zijn overhemd met hierin de kleuren van de transvlag
En ja, dat is dan weer zo’n momentje dat ik de behoefte heb om wat te schrijven. Weer een afsluiting, maar ook een nieuw begin. Er staat zoveel op de planning. Je hebt net de examens achter de rug en wacht op de uitslag. Eerst nog een paar weken veel werken om wat extra te kunnen verdienen voor de volgende fase: studeren in Leeuwarden. Niet naast de deur, dus een kamer is al geregeld. Op 18 juni mag je de sleutel ophalen. Natuurlijk is dat vroeg, maar dat heeft een reden. De borstoperatie staat gepland op 21 juni. Het herstel duurt een tijd, dus dan geeft het rust en zekerheid om het op deze manier te doen. Langzaamaan wordt het stapeltje hoger met spullen die meegaan naar je studio, net zoals ik er ook steeds meer aan wen dat het echt gaat gebeuren.
Er wordt mij gevraagd wat ik ervan vind dat je de lerarenopleiding gaat doen in Leeuwarden. Ik ben blij dat je iets hebt gevonden waar je voor de volle 100% voor wil gaan, op een plek waar je je prettig bij voelt. Dat is het allerbelangrijkste. Natuurlijk had ik het fijn gevonden als je in de buurt zou blijven, je hoeft van mij namelijk echt niet het huis uit, maar ik sta helemaal achter jouw keuze. Ja, het is voor mij even slikken, maar ook gewoon weer doorgaan. Ik durfde deze stap niet te zetten op jouw leeftijd, maar iedereen doet het (gelukkig!) op hun eigen manier. Je voelt zelf wanneer de tijd rijp is om uit te vliegen. Het wordt voor jou een nieuw begin, een nieuw avontuur op een onbekende plaats. Jouw kamer hier in huis blijft intact en we schuiven graag op als je weer een plekje op de bank wil. Onthoud: ook al ben je ver weg, wij blijven dichtbij. Dus klop aan als het nodig is, waar of bij wie dan ook. Je hoeft niet alles alleen te doen, dat weet je. Ik gun je al het geluk van de wereld en hoop dat je gelukkig bent, zodat de laatste zin van het refrein ook passend is voor jou:
And I’m feeling good
Michael Bublé – Feeling Good
Liefs,
Mama
Prachtig geschreven Janneke, één en al liefde!! 🍀
Wat geweldig verwoord Janneke. XXX
Wow Janneke, weer een mooi blog en wat een veranderingen op komst allemaal. Heel veel succes voor Kai met alles ❤️
Hey Janneke en Kai,
Er staat inderdaad veel te gebeuren op korte termijn! Mooie en spannende dingen, maar misschien ook wel op het juiste moment…
De start van de studie in Leeuwarden is sowieso de start van een nieuwe fase in het leven van Kai en van alle mensen die dicht bij Kai staan en van hem houden. Kort daarvoor een ingrijpende operatie, maar wel een die Kai nog dichter bij zijn identiteit, zijn ware ik brengt.
Er is het laatste jaar al heel wat gebeurd in jullie leven, maar hopelijk brengen alle nieuwe veranderingen ook rust en ruimte om weer door te gaan op de ingeslagen paden.
Verdriet heeft ook een keerzijde: het opent ogen en laat vaak zien wat de werkelijke waarden in het leven zijn.
Een blog vol liefde, Janneke!
De ene vogel verlaat het nest eerder dan de andere, maar jij (en Rody en Teun) geven deze bijzondere vogel alle kansen en ruimte om al op relatief jonge leeftijd de vleugels uit te slaan, maar de plek in het oude nest blijft warm. Wat een fantastische (thuis)basis!
Veel liefs!!